Hoewel science fiction films ons meestal een blik in de toekomst gunnen, houden ze meestal toch met name een spiegel voor van de tijd waarin ze geschoten zijn. De komende maanden besteed ik aandacht aan een aantal science fiction films uit de oude doos. Te beginnen met een filmepos van Fritz Lang: Frau im Mond.
De film Frau im Mond is uit 1929. Het is een curieuze mix van wetenschappelijk verantwoorde science fiction en maatschappijkritiek/beschouwing. Ook is het een liefdesverhaaltje. Lees meer over het verhaal op wikipedia.
Wat ik met name interessant vind aan de film, is de inspanning van Fritz lang om de reis naar de maan op een zo wetenschappelijk verantwoord mogelijke manier in beeld te brengen. Afgezet tegen het tijdstip waarin de film werd gemaakt, is dit wonderwel gelukt.
De raket om richting Maan te gaan is een meertrapsraket. De principes van ontsnappingssnelheid om de maan te bereiken en de G-krachten die tijdens een lancering op astronauten werken, worden goed in beeld gebracht. De scenes van gewichtloosheid zijn bedrieglijk echt! Bijvoorbeeld hoe vloeistof zich in gewichtloosheid gedraagt. Het lijkt alsof echte astronauten die we met hun drinken zien spelen goed naar Frau im Mond hebben gekeken.
Niet alles in de film klopt, goed te begrijpen natuurlijk. De astronauten uit de film landen op de achterkant van de Maan, die op dat moment niemand nog had gezien. Daarom kon er makkelijk gespeculeerd worden dat deze van de Aarde afgekeerde kant van de Maan een atmosfeer heeft waarin de astronauten makkelijk adem kunnen halen. Lekker om daar zonder ruimtepak rond te kunnen lopen!
Is de film een kijktip? Dat hangt natuurlijk van je eigen kijkvoorkeur af. Met ruim 3 uur speelduur is het een lange zit. Maar wie geïnteresseerd is in visionaire een blik in de toekomst van lang geleden zou ik zeker aanraden om film te bekijken.