Een warrige nacht
juli 21st, 2011Een droomrijke nacht zorgde weer voor de nodige verbazing. Het begon met de Utrechtse dichter J. die mij omstandig zijn nieuwste fotoboeken toonde. Ik was een beetje terughoudend. Een dichter moet immers gedachten maken zo vond ik?
Meer geïnteresseerd was ik in de werkzaamheden van de eveneens Utrechtse dichter I. Deze verleende zijn medewerking aan Swiebertje de movie. Ik sloeg hem gade tijdens het filmen. I. zat in een tropisch zwembad, omringd door knappe, naakte vrouwen. Ik vroeg me af of dit een scene was die thuishoort in een brave kinderfilm.
Het was 6 uur. Ik zou het pand van mijn werkgever verlaten na een bespreking met collega E. Tot mijn verbazing kwam ik op de weg naar buiten collega R. tegen, die juist aankwam terwijl ik weg zou gaan. Van mijn Houtense vriend J. had ik de auto geleend. Deze stond geparkeerd in een schuur in een oud wijkje van de stad met heel smalle straatjes. Voordat ik de auto uit de opslag zou gaan halen, ging ik eerst maar eens op verkenning in de wijk om te kijken wat de meest geschikte route was om ervoor te zorgen dat ik niet helemaal vast zou lopen in die smalle straatjes en stegen.
De droomscene gaat naadloos over naar Driebergen. Daar sta ik op het punt om met mijn nicht J. op de fiets te springen om naar de film te gaan. Mijn oom G. heeft een vuilwitte opoefiets waar ik op mag fietsen. De fiets stond nog op slot. Oom G. maakte een samenzweerderig gebaar (sst.. niet verder vertellen) en liet zien hoe ik het slot met een gebogen takje kon openen. Ik kon op pad. Maar nicht J. had al een behoorlijke voorsprong in het inmiddels donkere dorp. Ik kon haar maar slecht bijhouden en was op een gegeven moment in een wirwar van straatjes, pleinen en trappen het spoort helemaal bijster. Uiteindelijk stond ik middenin een woonkamer van een verbaasde familie. Ik had me helemaal vastgereden.