De vogelfluisteraar en andere dromelarijen
juli 25th, 2011Met vriendin S. stond ik op een parkeerplaats. Gebiologeerd keken we naar een eksternest. S. attendeerde me op een briefje met ekstertaal. Ik riep een aantal dingen naar de ekster op het nest: ‘goedemorgen’, ‘hoe maakt u het’. De ekster leek dit allemaal te begrijpen, maar reageerde niet.
Toen ik het commando ‘spring!’ van het briefje oplas, sprong de ekster uit het nest en maakte een duikvlucht naar beneden. Net voor de grond trok het beest op en fladderde de parkeerplaats op. Daar werd ‘ie geraakt door een voorbijrijdende auto. Ik schrok daar erg van. De ekster was immers op mijn commando uit zijn nest gesprongen. Het gewonde dier was licht fluorescerend groen. Verschillende lappen vlees hingen er akelig bij en ik kon zijn ingewanden (ook groen) zien. Ik vroeg me af of ik de dierenambulance moest bellen en of dat zin had. Ik voelde me verbonden met de ekster.
Volgende droomscene. Mijn middelbare school (het Herman Jordan Lyceum in Zeist) was omgetoverd tot een onderwijsinrichting voor hoger onderwijs. De sessie was voorbij en het moment was bijna aangebroken dat we bij Joost Zwagerman een gesigneerd exemplaar van zijn boekje konden ophalen. Achter mij in de rij sloot Romae-collega G. aan. Het duurde niet al te lang voordat zij zich naar voren gedrongen had. Dat vond ik eigenlijk best onbeschoft, maar ik zei er niets van. Uiteindelijk werd ik er zo chagrijnig van, dat ik uit de rij stapte en besloot om maar op een rustiger moment naar het tafeltje van Joost terug te gaan. Hij zou vast genoeg boekjes bij zich hebben.
Toen ik tussen de tafels doorliep, zag ik dat een student vergeten was om zijn laptop mee te nemen. Ik nam de laptop mee en had niet gezien dat de conciërge Geer Vos (in real life een begrip op het Jordan Lyceum) had opgemerkt dat ik er met de laptop vandoor ging. Hij geloofde mij wel toen ik vertelde dat ik ermee op weg was naar de conciërgekamer.